dinsdag 25 oktober 2011

achter je laten

een tijdje terug alweer schreef ik een blog, onbereikbare liefde, als je die niet hebt gelezen voordat je deze leest moet je dat nog even doen(A)
Ik heb met moeite besloten dat ik mijn collega die ik toch echt wel heel erg leuk vond achter me te laten, gewoon mn collega te laten. Niet meer ingaan op zijn opmerkingen, gelukkig is het seizoen bijna voorbij en kunnen we ook niet meer kloten op de werkvloer. Scheelt voor mij weer om het allemaal een plek te geven en het zo achter me te laten. hij maakte een keer op msn een opmerking: MOCHT het er van komen dat het uitgaat met mn vriendin, dan ben jij de eerste.... Ik ga echt niet zitten wachten tot het ooit misschien wel nooit uitgaat, en mocht het uitgaan dan hoeft hij niet meer bij mij aan te kloppen. Hij heeft zijn kans verspeelt om het maar zo te zeggen. Hij had een kans voordat hij met haar kreeg, en een kans om met me te praten toen ze ruzie hadden. Dit heeft hij beide niet gedaan. Nou jammer dan, natuurlijk doet het zeer, maar het is beter zo. Ik heb geen zin om telkens valse hoop te krijgen en weten dat het toch nooit wat wordt. En daarbij loopt ergens op deze aardbol THE ONE for me rond..waar weet ik niet, maar hij loopt er. Misschien woont hij wel een dorp verder maar misschien kom ik hem wel 200 km verderop tegen. Het kan allemaal. In ieder geval weet ik dat ik hem niet op mijn werk tegenkom, en nooit tegen zal komen. Hij had mijn blog over onbereikbare liefde gelezen en schrok er wel van, hij had het nog nooit meegemaakt. Nou nu weet hij het dus ook, hoe ik me voelde. Gelukkig gaat het al een stuk beter met me en heb ik schijt aan hem gekregen. Hij is prima collega en vriend maar dat is dan ook alles. En als happy single door het leven op je 18e is ook niet verkeerd, onschuldig flirten, kloten, het kan allemaal;) en ik heb nog een heel leven voor me om die ene te vinden.

dus ik blijf nog even een tijdje: Vrijgezellig...;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten